چرا گربه ها به مردم بیشتر از یکدیگر میو میو می کنند؟

این داستانی است که به هزاران سال پیش برمی گردد.

گربه ها در اصل موجوداتی منفرد بودند. این بدان معناست که آنها ترجیح می دهند به جای گروهی، به تنهایی زندگی و شکار کنند. بیشتر رفتارهای اجتماعی آنها محدود به تعاملات مادر و بچه گربه بود. از این رابطه، گربه ها به ندرت میو به یکدیگر.

با این حال، زمانی که گربه ها شروع به زندگی مشترک با انسان کردند، این صداها معانی جدیدی پیدا کردند. از بسیاری جهات، وقتی گربه ای به ما میو میو می کند، به نظر می رسد که ما را به عنوان مراقب او درک می کند، دقیقاً مانند مادر گربه آنها.

گربه ها احتمالا اول با مردم ملاقات کرد تقریبا 10000 سال پیش، زمانی که مردم شروع به ایجاد سکونتگاه های دائمی کردند. این سکونتگاه ها جوندگان را جذب می کردند که به نوبه خود گربه های جویای طعمه را جذب می کردند. گربه‌های کمتر ترسناک و سازگارتر رشد کردند و از غذای ثابت استفاده کردند. با گذشت زمان، این گربه ها پیوندهای نزدیک تری با انسان پیدا کردند.

برخلاف سگ ها که توسط انسان ها برای صفات خاص پرورش داده شده اند، گربه ها اساساً رام شده. آن‌هایی که می‌توانستند انسان‌ها را تحمل کنند و با آنها تعامل داشته باشند، از مزیت بقا برخوردار بودند و در نتیجه جمعیتی مناسب برای زندگی در کنار انسان‌ها ایجاد می‌شد.

برای درک این فرآیند، می‌توانیم به آزمایش‌هایی با روباه‌های پرورش‌دهی روسی نگاه کنیم. از دهه 1950، یک دانشمند شوروی دیمیتری بلیایف و تیم او به طور انتخابی در حال پرورش روباه های نقره ای هستند و روباه های نقره ای را جفت گیری می کنند که نسبت به انسان ها کمتر ترسناک و تهاجمی هستند.

در طول نسل‌ها، این روباه‌ها مطیع‌تر و دوستانه‌تر می‌شوند و ویژگی‌های فیزیکی مشابه سگ‌های اهلی مانند گوش‌های آویزان و دم‌های مجعد پیدا می‌کنند. مال آنهاست صداها همچنین تغییر کرد و از «سرفه» و «بوی کردن» پرخاشگرانه به «نیشخند» و «شلوار» دوستانه‌تر تبدیل شد که یادآور خنده انسان است.

این آزمایش‌ها نشان داد که پرورش انتخابی برای اهلی‌سازی می‌تواند طیفی از تغییرات رفتاری و فیزیکی را در حیوانات ایجاد کند که طی چند دهه به چیزی که معمولاً هزاران سال طول می‌کشد دست می‌یابد. اگرچه نسبت به تفاوت بین سگ ها و گرگ اجدادی آشکارتر نیست، گربه ها نیز از روزگاری که گربه های وحشی آفریقایی بودند تغییر کرده اند. الان دارند مغزهای کوچکتر و بیشتر رنگ های متنوع کتصفات مشترک در میان بسیاری از گونه های اهلی.

اقتباس های آوازی گربه ها

مانند روباه های نقره ای، گربه ها صداهای خود را تطبیق داده اند، البته در مدت زمان بسیار طولانی تر. نوزادان انسان در بدو تولد آلتریسیته هستند، به این معنی که کاملاً به والدین خود وابسته هستند. این اعتیاد ما را ساخته است به خصوص بد خلق به درخواست کمک – نادیده گرفتن آنها برای بقای انسان گران تمام می شود.

گربه ها صدای خود را تغییر داده اند تا از این حساسیت استفاده کنند. یک مطالعه در سال 2009 توسط یک رفتارشناس حیوانات کارن مک کامب و تیمش شواهدی برای این انطباق ارائه می دهد. شرکت کنندگان در مطالعه به دو نوع خرخر گوش دادند. یک نوع زمانی که گربه ها در حال جست و جوی غذا بودند (صدای خرخر) و دیگری در زمانی که آنها نبودند (خروپف بدون تماس) ثبت شد. هم صاحبان گربه و هم صاحبان غیرگربه درخواست های خرخر کردن را فوری تر و کمتر خوشایند ارزیابی کردند.

تجزیه و تحلیل آکوستیک مولفه بالایی را در این خرخرهای بیهوده گریه مانند نشان داد. این گریه پنهان به حساسیت ذاتی ما نسبت به صداهای ناراحت کننده ضربه می زند و نادیده گرفتن آن را برای ما تقریبا غیرممکن می کند.

اما این فقط گربه ها نیستند که صداهای خود را تطبیق داده اند: ما نیز همینطور. وقتی با نوزادان صحبت می کنیم، استفاده می کنیم “مادر”، که بیشتر به عنوان “حرف بچه” شناخته می شود، با صدای بلندتر، لحن های اغراق آمیز و زبان ساده مشخص می شود. این شکل از گفتار با ایفای نقش در نوزادان به درگیر کردن آنها کمک می کند توسعه زبان.

ما این سبک ارتباط را به تعاملات خود با حیوانات خانگی که به عنوان گفتار هدایت شده توسط حیوانات خانگی شناخته می شود، گسترش داده ایم. تحقیقات اخیر نشان می دهد که گربه ها به این شکل از ارتباط پاسخ می دهند. مطالعه 2022 توسط یک رفتارشناس حیوانات شارلوت دو موزون و همکاران متوجه شد که گربه‌ها می‌توانند بین گفتار خطاب به آنها و گفتار به بزرگسالان تمایز قائل شوند. این الگوی تبعیض به ویژه زمانی قوی بود که سخنان صاحب گربه ها مطرح شد.

درک ما از گفتار حیوان خانگی، پیوندی را تقویت می کند که منعکس کننده تعامل مادر و بچه گربه است.

تغییرات در صداگذاری فقط در روابط گربه و انسان دیده نمی شود. در مقایسه با گرگ های اجدادی، سگ ها چنین دارند رفتار پارس خود را گسترش دادند برای برقراری ارتباط مؤثرتر با انسان‌ها و درست مانند گربه‌ها، هنگام برقراری ارتباط با سگ‌ها از گفتار حیوان خانگی استفاده می‌کنیم.

با گذشت زمان، گربه ها برای استفاده از نشانه های صوتی که با غرایز پرورش ما طنین انداز می شود، تکامل یافته اند. همراه با استفاده ما از گفتار حیوان خانگی، این ارتباط دو طرفه بر پیوند منحصر به فردی که با دوستان گربه سان خود ایجاد کرده ایم، تأکید می کند. به نظر می‌رسد که گربه‌ها می‌توانند برنده این رابطه باشند و به دنبال مراقبت و توجه از ما باشند. با این حال، بسیاری از صاحبان گربه آن را به هیچ وجه نمی خواهند.