مدیر مدرسه ابتدایی، رویزین هیکی، می‌گوید، باید بهشتی باشد که کودکان بتوانند با دوستان خود بازی کنند، یاد بگیرند و سرگرم شوند. به طور فزاینده ای، برای گروه قابل توجهی از دانش آموزان، این می تواند تجربه بسیار متفاوتی باشد.
هیکی که مدیر مدرسه ملی پسران بانوی پیروزی در بالیمون، دوبلین بود، می‌گوید: «شما در چرخه‌ای هستید که سعی می‌کنید کودکی را آموزش دهید که برای تحصیل در دسترس نیست – و تعداد آنها بسیار زیاد است. برای سه سال.
اساساً، من آن را به‌عنوان عدم موفقیت تعریف می‌کنم… شما همه چیز را از فوران خشونت گرفته تا بی‌تفاوتی کامل، منطقه‌بندی یا تسلیم شدن می‌بینید. می توان آن را به روش های مختلف ارائه کرد.»
او می گوید که کودکان بیش از هر زمان دیگری با مسائل روانی دست و پنجه نرم می کنند که می تواند با مسائلی مانند تروما، بی ثباتی خانواده، تهدید بی خانمانی یا اضطراب پس از همه گیری مرتبط باشد.
مدرسه او تنها نیست. مطالعه اخیر بر روی 19 مدرسه در مناطق بالیمون و فینگلاس – که شامل برخی از مناطق محروم در ایالت می شود – نشان داد که تقریباً 20 درصد از کودکان به عنوان نیاز به درمان یا مشاوره عاطفی تخصصی برای مقابله با تروماهای مهم یا دوران کودکی نامطلوب ارزیابی شده اند. تجربیات.
از جمله مشکلاتی که توسط مدیران مدارس در میان دانش‌آموزان مورد توجه قرار گرفت، اضطراب، امتناع از حضور در مدرسه، اعتماد به نفس پایین، بی‌اعتمادی به بزرگسالان، ناتوانی در تنظیم احساسات، رفتار پرخاشگرانه، افسردگی و حتی خودآزاری و افکار خودکشی بود.
این یافته‌ها در حالی به دست می‌آیند که دولت در حال اجرای آزمایشی مشاوران و روان‌درمانگران مدارس در تعدادی از مدارس است.
این توسعه در پاسخ به سطوح فزاینده نگرانی در بین دانش آموزان و شواهدی از سایر حوزه های قضایی که این خدمات را ارائه می دهند، انجام می شود.
[ Almost 50% of pupils in 17 Deis schools experienced major personal trauma ]
دو رویکرد بسیار متفاوت در حال آزمایش هستند. یکی شامل مشاوره فردی برای حمایت از تعداد کمی از دانش آموزان مدارس ابتدایی در شهرستان های کاوان، لائویس، لیتریم، لانگفورد، مایو، موناگان و تیپری است. مورد دیگر شامل ارائه برنامه‌های حمایت عمومی و رفاهی در مجموعه‌ای از مدارس در مناطق کورک، دوبلین و کارلو است.
پل داونز، استاد روانشناسی آموزشی و مدیر مرکز آموزش محرومان DCU، می گوید که برنامه های اصلی رفاه برای حمایت از کودکان آسیب پذیری که از آسیب و تجربیات نامطلوب دوران کودکی رنج برده اند کافی نیست.
او می‌گوید: «حمایت عمومی و غیرتخصصی، به جای مشاوران/درمانگران فردی متخصص در مدارس، صراحتاً یک سیلی بر صورت نسل‌های جوان است.
در حالی که برخی از مدارس در مرحله آزمایشی اولیه به مشاوره انفرادی دسترسی خواهند داشت، داونز می گوید که این مشروط به “محدودیت غیرقابل دفاع” شش جلسه مشاوره برای هر کودک است. او استدلال می کند که این نشان می دهد که درک کمی از زمان لازم برای ایجاد روابط اعتماد با کودکان لازم است.
هیکی می گوید که فواید مشاوره انفرادی را در مدت طولانی تری دیده است.
به عنوان بخشی از ابتکار جوان بالیمون، یک برنامه مداخله زودهنگام پیشگام با بودجه وزارت کودکان، هفت درمانگر تمام وقت در 11 مدرسه ابتدایی پراکنده شده اند.
در Our Lady of Victors، این به معنای دسترسی به یک درمانگر یک روز در هفته است. دانش آموزانی که برای درمان ارجاع می شوند هر هفته 45 دقیقه تا یک ساعت مشاوره فردی دریافت می کنند. خانواده کودک نیز در این امر دخیل هستند.
مشاوره می تواند تا زمانی که لازم باشد – گاهی یک یا یک سال و نیم طول بکشد. ارزیابی رسمی به زودی در راه است، اما هیکی می گوید که نتایج فوق العاده بوده است.
او به صورت فردی دانش‌آموزانی را می‌بیند که بهتر می‌خوابند، با خود آرامش بیشتری دارند و بهتر می‌توانند با احساسات خود کنار بیایند. همچنین فضا را در کلاس وسیع تر تغییر می دهد.
او می‌گوید: «مثل انداختن رنگ خوراکی در وان حمام است – مزایای آن برای کل کلاس قابل مشاهده است. “اگر یک کودک دارید که بسیار دشوار است و احتمال دارد منفجر شود یا پاسخی قوی داشته باشد، پس بقیه در خطر هستند. آنها می ترسند که کسی منفجر شود … اما با مزایای درمان، آنها دیگر بیش از حد هوشیار نیستند. آنها آرام‌تر، شادتر و در دسترس‌تر برای یادگیری هستند.»
هیکی می گوید زمانی بود که به دلیل مشکلات رفتاری نگران شرکت در کلاس های تور بود. این دیگر چندان نگران کننده نیست.
“شما نگران خواهید بود اگر بچه ها شروع کنند، اگر می توانند در صف قرار بگیرند و از اتوبوس سوار و پیاده شوند … قطعاً بهتر می شود. به طور کلی، همه خیلی بهتر عمل می کنند.»