نگرانی در مورد خشونت خانگی و سوء استفاده جنسی از کودکان در مناقشات مربوط به حضانت به عنوان ادعاهای “بدخواهانه یا بدخواهانه” نادیده گرفته می شود و کودکان را در معرض خطر آزار بیشتر قرار می دهد. وزارت دادگستری هشدار می دهد.
این مطالعه می‌گوید کارشناسان حقوق خانواده منصوب شده توسط دادگاه که وظیفه ارائه گزارش در مورد بهترین منافع کودکان را دارند، نظارتی ندارند و اغلب در مورد آزار خانگی و تأثیر آن بر کودکان آموزش کافی دیده‌اند، اما «می‌توانند تأثیر قابل‌توجهی بر یک پرونده داشته باشند».
عنوان شده است مروری بر نقش گزارش های کارشناسی در فرآیند حقوق خانوادهایجاد آن یکی از الزامات سومین راهبرد ملی دولت در مورد خشونت خانگی، جنسی و خشونت مبتنی بر جنسیت (DSGBV) است که در ژوئن 2022 منتشر شد.
گزارش جدید پس از یک مقاله خط مشی بخش در مورد «بیگانگی والدین“، منتشر شده در سال گذشته، که توصیه می کرد اجازه ندهید قانونی که مفهوم مورد بحث را به رسمیت بشناسد – در جایی که یکی از والدین ادعا می کند فرزند یا فرزندان خود را علیه دیگری تبدیل کرده است – با توجه به پتانسیل آن برای خاموش کردن صدای کودکان و به خطر انداختن قربانیان سوء استفاده. وی توصیه کرد که نحوه انتصاب کارشناسان پزشکی قانونی و تهیه گزارش آنها بررسی شود.
گزارش جدید می‌گوید: «هر روز در ایرلند، تصمیم‌گیری در مورد اینکه کودک کجا زندگی کند و با چه کسی زندگی کند و اینکه آیا باید به والدین دیگر دسترسی داشته باشد یا نه و اگر چنین است، چه زمانی و برای چه مدتی زندگی کند، گرفته می‌شود. به رسمیت شناخته شده است که کودک، بیش از هر کس دیگری، باید با آنچه دادگاه تصمیم می گیرد، زندگی کند.
این گزارش که بین ژوئن تا اکتبر 2023 انجام شد، بر اساس مشاوره مستقیم با کودکان و 38 ذینفع، از جمله کمک زنان، کمک مردان، سازمان‌های حقوق کودکان، توسلا، هیئت منصفه و قضات از دادگاه‌های ناحیه، حوزه و دادگاه عالی است. بررسی اسناد گزارش های عدالت خانواده انجام شد.
گزارش‌های تخصصی در مورد رفاه یا دیدگاه‌های کودکان را می‌توان بر اساس سه قانون تنظیم کرد: بخش 32 قانون سرپرستی کودکان 1964. بند 47 قانون خانواده 1995; و بخش 27 قانون خشونت خانگی 2018.
در این گزارش آمده است: «یک نگرانی جدی برای ذینفعان این است که «ارزیابی‌کنندگان فاقد آموزش یا اعتبار مناسب برای ارزیابی صحیح خشونت خانوادگی، از جمله کنترل اجباری، و تأثیر آن بر کودکان هستند».
“ذینفعان گزارش می دهند که ارزیاب ها … اغلب به نگرانی های ابراز شده توسط یکی از طرفین در مورد سوء استفاده جنسی از کودکان توسط طرف مقابل و/یا افشای سوء استفاده جنسی از طرف مقابل اهمیت نمی دهند.
آنها می‌گویند که این نگرانی‌ها اغلب نادیده گرفته می‌شوند یا به‌عنوان مخرب یا مخرب کم‌اهمیت می‌شوند و به ندرت در هر توصیه‌ای برای نگهداری و دسترسی آینده به طور کامل و جدی در نظر گرفته می‌شوند.» ذینفعان می گویند که این می تواند منجر به یک فرهنگ طرفدار تماس شود که دسترسی را بر ایمنی اولویت می دهد و صدای کودک را بدون توجه به سوء استفاده و خطر قطع می کند.”
مددکاران اجتماعی و روانشناسان بیشتر گزارش ها را تهیه می کنند. در حالی که اولی توسط نهاد قانونی کورو تنظیم می شود، روانشناسان اینطور نیستند. از آنجایی که هیچ ثبتی از این کارشناسان وجود ندارد، آنها “به طور کلی از طریق دهان به دهان شناسایی می شوند”. قضات گفتند که توصیه های موجود در این گزارش ها “مقدس” نبوده بلکه “به طور کلی رعایت می شود”. هیچ مکانیزمی برای درخواست تجدیدنظر در توصیه ها وجود ندارد.
طرفین – معمولاً والدین – می توانند درخواست گزارش دهند یا قاضی می تواند دستور بدهد. هزینه های بین 3000 تا 5000 یورو و حداکثر 12000 یورو در هر گزارش به عهده والدین است.
در میان بسیاری از توصیه‌ها، هیئتی متشکل از کارشناسان دولتی، واجد شرایط، تنظیم‌شده و پاسخگو با نظارت هیئت‌مدیره است. ارائه افزایش حمایت پیش از محاکمه برای والدین جدا شده، از جمله دوره های آموزشی جدایی والدین، و ایجاد یک وکیل دادگاه کودکان برای اطلاع رسانی به کودکان در مورد روند دادگاه و کمک به آنها برای شنیدن صدایشان.