حدود 50 چادر در نزدیکی کانال بزرگ در Ranelagh در آخرین اردوگاه پناهجویان بی خانمان که در مرکز شهر دوبلین به وجود آمده است، برپا شده است.
بیش از نیمی از چادرهای پیاده‌رو، در مجاورت یک ساختمان اداری خالی در Charlemont Place، عصر پنجشنبه اشغال شده بود، و برخی از آنها خالی از سکنه باقی ماندند، زیرا به مردانی که در آنها پناه داده بودند، زودتر اسکان داده شد. در میان حاضران مردانی از فلسطین، اردن، افغانستان، نیجریه و مالاوی حضور داشتند.
آخرین آمار از خدمات بین المللی اسکان (IPAS) وزارت ادغام نشان می دهد که تا روز جمعه 2170 پناهجوی مرد “در انتظار اسکان” بودند که از روز سه شنبه 34 مورد افزایش داشته است.
IPAS در 4 دسامبر اعلام کرد که دیگر به مردان بزرگسال مجرد در هنگام درخواست پناهندگی مسکن ارائه نمی دهد. در مجموع 4041 مرد از آن زمان به این سمت آمده اند که 398 نفر پس از یک «آسیب پذیری» و 1473 «بعد از آن» اسکان داده شده اند. این مردان به جای ارائه مسکن، کمک هزینه «افزایش یافته» 113.80 یورو در هفته دریافت می کنند.
چند مرد در کمپ Charlemont Place گفتند که اصلاً پولی دریافت نکرده‌اند و پرسیدند چگونه می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند.
از جمله هادی، 24 ساله، که پس از خروج از خانه خود در افغانستان در سال 2021، به مدت 10 روز در ایرلند بوده است. او گفت که از طریق ایران و ترکیه در “جاده های خطرناک”، با قایق به ایتالیا و سپس از طریق سوئیس، فرانسه، سفر کرده است. انگلستان و در نهایت با اتوبوس به دوبلین. او گفت که از زمان ورود به دوبلین دوش نگرفته است و از او پرسید که از کجا می تواند یکی را تهیه کند.
او که یک مغازه دار در افغانستان است گفت که ترک همسر و فرزندانش “بسیار دشوار” است. او گفت که آوردن آنها “سفر بسیار خطرناکی” بود، اما امیدوار بود که وقتی او وضعیت پناهندگی و شغلی پیدا کرد در ایرلند به او بپیوندند.
یک مرد نیجریه ای (30 ساله) گفت که از اوایل ماه مارس در دوبلین بوده و “هیچ مسکنی” ندارد. او گفت که به دفتر حفاظت بین‌الملل رفته و گفته شده است که به IPAS ایمیل بزند که او هم انجام داد.
او با مردی مالاویایی (20 ساله) در کنار چادرها ایستاد و گفت: «ما منتظر بودیم. آیا راهی برای کمک به ما برای تماس با IPAS وجود دارد؟ ما باید این مکان را ترک کنیم. بدون توالت، بدون دوش، بدون امکانات.
«هیچ کس نمی داند چه زمانی اسکان وجود خواهد داشت… آیا راهی وجود دارد که بتوانید به ما کمک کنید و به نجات ما بیایید؟ ما ناامید هستیم.»
اوبری مک کارتی، مدیر اجرایی موسسه خیریه تیگلین، که خدمات حمایتی فانوس دریایی را برای افراد بی خانمان در خیابان پیرس اداره می کند، گفت که حدود 250 نفر پنجشنبه شب به آنها مراجعه کردند. از این تعداد، حدود 120 نفر پناهجویانی بودند که «به دنبال غذا، پوشاک و سایر حمایت ها بودند».
بخش کودکان برای اظهار نظر تماس گرفته شده است.