بی بی سی میزبان آخرین مناظره زنده بین نخست وزیر ریشی سوناک و رهبر حزب کارگر، کیر استارمر، هشت روز مانده به روز انتخابات بود. در اینجا، کارشناسان دانشگاهی به ما کمک می‌کنند تا از ادعاهای این دو مرد در مورد یکدیگر، دفاع از سوابق خود و بحث‌هایی که گاهی به مکالمات عصبانی بین دو مرد سرایت می‌کند، رمزگشایی کنیم.
“خجالت زده” از رسوایی قمار
اولین سوال شب از سوی یکی از حضار، سو مطرح شد، که می خواست در مورد رسوایی قمار صحبت کند که باعث حذف کاندیداهای سوناک و استارمر شد.
سوناک حمایت خود را از دو نامزد به دلیل تحقیقات کمیسیون قمار در مورد شرط‌هایی که در حوالی زمان انتخابات قبل از انتشار عمومی سوناک انجام شده بود، پس گرفت. و اکنون یک نامزد حزب کارگر به دلیل شرط بندی علیه خودش در یک حوزه انتخابیه حاشیه ای تعلیق شده است.
بیشتر بخوانید:
قانون در مورد قمار تاریخ انتخابات داخلی چه می گوید؟
سو گفت که مردم از این افشاگری ها “وحشتناک” شدند و پرسیدند که چگونه این دو رهبر ایمان خود را به سیاست بازگردانند.
سوناک می گوید که خشمگین بود و تحقیقات داخلی را آغاز کرد. برای استارمر، این داستان درباره رهبری و بازسازی خدمات عمومی است.
استفان استرن از سیتی، دانشگاه لندن، رهبری در سازمان ها و او موافق است. وی در مقاله‌ای با هشدار به اینکه اجازه دادن به چنین فرهنگی در یک نهاد راه‌حلی مطمئن برای نابودی آن است، خاطرنشان کرد:
یکی از مدیران عاقل یک بار به من گفت: «پایین‌ترین معیار رفتاری که شما تحمل می‌کنید بالاترین چیزی است که می‌توانید انتظار داشته باشید چرا سوناک تقریباً دو هفته طول کشید تا متوجه شود که باید کاری در مورد دوست قدیمی شما انجام دهد؟» فروپاشی اخلاقی حزب محافظه‌کار امروز کامل به نظر می‌رسد، و این فروپاشی است که به تدریج و سپس ناگهان رخ داده است.
استرن یک مورد بد از «تفکر گروهی» را در میان محافظه‌کاران وست مینستر تشخیص می‌دهد، که ممکن است لزوماً با سوناک آغاز نشده باشد – اما به طور بالقوه به آن پایان خواهد داد.
بیشتر بخوانید:
رسوایی قمار انتخاباتی: فرهنگ بد سازمان شما را می کشد – می توانید روی آن شرط بندی کنید
زنان و فضاهای تک جنسیتی
از مردان پرسیده شد که چگونه به حقوق زنان از جمله حفاظت از فضاهای تک جنسیتی رسیدگی می کنند.
سوناک گفت که محافظه کاران متعهد به تغییر قانون برابری هستند تا به رسمیت بشناسند که “سکس به معنای جنسیت بیولوژیکی است” و این تنها راه برای محافظت از فضاهای زنان است. استارمر موافق بود که حفاظت از فضاها و خدمات تک‌جنسیتی مهم است، اما استدلال کرد که این عمل در شکل فعلی‌اش همین‌طور است.
را شواهد به ما می گوید حق با استارمر است. کاترینا نیرتا توضیح داده است بخشی از سردرگمی و تعارض پیرامون این موضوع، با توجه به اینکه:
بر اساس قانون برابری 2010، این اصلاحات جایگاه ویژه ای را که به فضاهایی مانند خدمات بهداشتی زنان یا پناهگاه ها اعطا می شود، تضعیف نمی کند.
بیشتر بخوانید:
گواهی های تشخیص جنسیت: توضیحی در مورد خودشناسی و نظم پیرامون آن
کاهش زمان انتظار NHS
وقتی از استارمر در مورد پیشنهادهایش برای بازگرداندن افراد به کار پرسیده شد، قول داد که هفته ای 40000 قرار NHS برای پاک کردن لیست انتظار NHS باز کند. خیلی به نظر می رسد، اما پرش وانخاد، استاد رهبری و مدیریت در دانشگاه اج هیل، با دقت بیشتری به اعداد نگاه کرد به عنوان بخشی از ارزیابی خود از نحوه پیشنهاد هر کشور برای کاهش زمان انتظار.
او گفت که این رقم کلی «تقریباً به 2 میلیون انتصاب در سال تبدیل می شود که نشان دهنده افزایش تنها 2 درصدی نسبت به سال منتهی به مارس 2024 است».
در حال حاضر، “حدود 3.2 میلیون نفر در انگلیس بیش از 18 هفته منتظر درمان NHS هستند”. و وانکاد هیچ چیز خاصی را در مورد برنامه هر یک از طرفین برای حل مشکل تسلی بخش ندید. امید به کاهش لیست های انتظار با قیمت همراه است و هیچ یک از رهبران اطلاعات کافی برای روشن کردن چگونگی تامین آن قیمت ارائه نکرده اند:
همچنین مشخص نیست که کارکنان چقدر مایل به انجام قرارهای خارج از ساعات کاری اضافی در میان نیروی کار بیش از حد و تحلیل رفته NHS پس از همه گیری هستند. معکوس کردن این روند در پنج سال، اگرچه بلندپروازانه است، اما قطعا چالش برانگیز خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
انتخابات 2024: پیشنهاد کدام حزب برای کاهش زمان انتظار NHS معتبرتر به نظر می رسد؟
تصاویر استفان روسو/PA
چرا شوراها مدام شکست می خورند؟
جایی در میانه، بحث به موضوعی مغفول اما مهم تبدیل شد: موج شوراهای شکست خورده در سال های اخیر.
در یک مقاله افشاگرانه توسط میا گری و آنا بارفورد، که به عنوان بخشی از مجموعه سریال State of the Nation ما منتشر شد، متوجه شدیم که ورشکستگی شورا از بین رفته است. غیر قابل تصور است که عادی باشد در 14 سال پس از به قدرت رسیدن محافظه کاران:
از زمان اجرای اقدامات ریاضتی در بریتانیا در سال 2010، کاهش شدید درآمد شوراها صورت گرفته است. تحقیقات ما نشان می‌دهد که چگونه این موارد مستقیماً به زندگی بدتر برای بسیاری از مردم تبدیل شده است: شرایط کاری سخت‌تر، خدمات قانونی ارائه شده بدون هیچ هزینه‌ای و در نهایت خروج دولت محلی در زمانی که مردم به آن نیاز دارند.
بودجه وزارت جوامع و دولت محلی در پنج سال اول ریاضت بیش از 50 درصد کاهش یافت. و همانطور که پرسشگری که موضوع ورشکستگی ها را مطرح کرد به درستی اشاره کرد، نتایج کاهش خدمات حیاتی است.
در پاسخ به اقدامات ریاضتی، دولت‌های محلی سعی در کاهش هزینه‌ها داشته‌اند. این شامل بستن مراکز جوانان، کاهش حمایت از موسسات خیریه محلی و اطمینان از حفظ اولیه ترین فضاهای عمومی مانند پارک ها می شود. بین سال‌های 2010 تا 2019، تقریباً 800 کتابخانه تعطیل شدند، در حالی که سایر کتابخانه‌ها ساعات کاری خود را به حداقل رساندند یا اتکای خود را به کارکنان داوطلب افزایش دادند. در حال حاضر در بریتانیا بانک های مواد غذایی بیشتر از کتابخانه های عمومی است.
بنابراین، دریافت درست بودجه شورا به سرعت برای هر دولتی که امیدوار است خدمات عمومی بریتانیا را احیا کند، به یک موضوع مبرم تبدیل خواهد شد.
بیشتر بخوانید:
چگونه 14 سال حکومت محافظه کار ورشکستگی شوراها را عادی کرد
مردم را از قلاب خارج کنید و آنها را سر کار بگذارید
سوناک گفت که می خواهد صورتحساب رفاه را کاهش دهد، مردم را از مزایا محروم کند و آنها را سر کار بگذارد. او قبلا از “فرهنگ یادداشت بیمار” بریتانیا انتقاد کرده بود و می‌خواهد معیارهای واجد شرایط بودن برای مزایا را سخت‌تر کند.
اما آنها هستند شواهد و مدارکهمانطور که الیوت جانسون، هوارد رید و متیو تی جانسون دریافتند، چنین اصلاحاتی تعداد افرادی را که مدعی مزایا هستند کاهش نمی دهد.
از سوی دیگر، دلایل بسیار خوبی برای این باور وجود دارد که اعمال ضوابط و مجازات های سخت گیرانه صلاحیت می تواند برای سلامت، فعالیت و وضعیت مالی افراد دارای معلولیت بسیار مضر باشد.
در سال‌های اخیر شاهد افزایش افراد در سن کار بوده‌ایم که مدعی مزایای ناتوانی هستند و در سال‌های 2023-2024 به 3.3 میلیون نفر رسیده است.
بیشتر بخوانید:
ریشی سوناک می خواهد هزینه های “بیمارستان” بریتانیا را کاهش دهد. اما ما یک مورد اقتصادی قوی برای منافع پیدا کردیم
آلامی/پنسیلوانیا/فیل نوبل
در همین حال، شارون رایت از دانشگاه گلاسکو به تفصیل توضیح داده است که چگونه سیستم رفاهی در 14 سال گذشته در مقابله با فقر شکست خورده است. او همچنین یادداشت می کند طبیعت ویرانگر از مجازات های غرامتی که در سال 2012 شدیدتر شد.
نزدیک به یک چهارم تمام متقاضیان کمک هزینه جویای کار بین سال‌های 2010 تا 2015 تحریم شده‌اند. تحقیقات نشان می‌دهد که تحریم‌ها “پیامدهای عمیقا منفی” از جمله بر سلامت روان افراد دارند.
بیشتر بخوانید:
چگونه سیستم تامین اجتماعی بریتانیا مبارزه با فقر را متوقف کرده است
آیا لایحه رواندا بازدارنده است؟
سوناک اصرار داشت که طرح اخراج رواندا یک عامل بازدارنده ضروری برای جلوگیری از ورود افراد بدون حق حضور در بریتانیا است. با اشاره به اخیر گزارش تلگرافاو ادعا کرد که مهاجران در شمال فرانسه منتظر بودند تا دولت کارگر طرح رواندا را قبل از عبور از این کانال لغو کند.
محقق سوفی وات از دانشگاه شفیلد در یک توضیح داد طولانی خوانده شود در مورد زمانی که او به صورت داوطلبانه در یک اردوگاه پناهندگان حضور داشت و شاهد خشونت پلیس و قاچاقچیانی بود که در گذرگاه‌ها سرنشین بودند. برخلاف ادعای سوناک، افرادی که با آنها صحبت می کرد از طرح رواندا ناراحت نشدند:
با وجود سختی ها و رنج های بی امان، به نظر می رسید یک چیز آنها را متحد می کرد: آنها می خواستند در بریتانیا پناهندگی بگیرند. و سیاست‌های سرفصل زندان‌های شناور و پروازها به رواندا مانع آنها نشد. آنها تا اینجا آمده بودند و مصمم بودند که سفر خود را کامل کنند.
و بسیاری از مطالعات آکادمیک در مورد این موضوع این را ثابت کرده است رویکردهای بازدارندگی کارساز نیست.
برنامه کارگر برای رشد چیست؟
طرح اقتصادی استارمر ساده به نظر می رسد: رشد اقتصاد. در طول 50 سال گذشته، بریتانیا شاهد بهره وری ضعیف و سرمایه گذاری ضعیف دولتی و خصوصی بوده است.
حزب کارگر راه‌های مختلفی را برای رفع این مشکل پیشنهاد کرده است: یک استراتژی صنعتی جدید، تسهیل قوانین برنامه‌ریزی برای تشویق ساخت‌وساز و بهره‌وری، اصلاح نرخ‌های کسب‌وکار و افزایش سرمایه‌گذاری از طریق یک صندوق رفاه ملی که سرمایه‌گذاری عمومی در مناطق با رشد بالا مانند بنادر و فناوری‌های سبز را هدف قرار خواهد داد. .
اما این جاه طلبی ها همچنان با موانعی روبرو هستند. یکی تعهد حزب کارگر به قوانین مالی تعیین شده توسط دولت فعلی است. پسندیدن فیل تاملینسون و دیوید بیلی برجسته:
بسیاری از اقتصاددانان تردید دارند که آیا با توجه به مقیاس متوسط سرمایه گذاری عمومی پیشنهادی، جاه طلبی های حزب کارگر واقعا برآورده خواهد شد. IPPR خاطرنشان می کند که حزب کارگر همچنان قصد دارد سرمایه گذاری عمومی عمومی را در پارلمان بعدی کاهش دهد – بیش از کل دولت محافظه کار از سال 2010 تا 24… حزب کارگر برای رعایت قوانین مالی دولت فعلی ثبت نام کرده است. اما این محدودیت مالی که خود تحمیل شده است، توانایی حزب کارگر برای رشد اقتصاد را به شدت محدود خواهد کرد.
و با افزودن به سوال دیگری که عصر امروز پرسیده شد، آنها افزودند: “برگزیت تاثیر قابل توجهی بر تجارت کالا و سرمایه گذاری در بریتانیا داشته است – ضربه بلندمدت به تولید ناخالص داخلی بریتانیا 5 تا 6 درصد تخمین زده می شود.”
بیشتر بخوانید:
کیر استارمر «مالیات و هزینه» را رد می‌کند، بنابراین برنامه‌های حزب کارگر برای رشد اقتصادی با هم جمع می‌شوند؟