فقدان فوریت و مشاوره، مهلت های نامشخص یا از دست رفته و عدم حمایت مسافران اعمال «تبعیض‌آمیز» یکی از «موانع غیرقابل عبور» است که بسیاری از اعضای جامعه در دسترسی با آن مواجه هستند. مسکنبر اساس گزارش های منتشر شده در روز چهارشنبه توسط کمیسیون حقوق بشر و برابری ایرلند (IHREC).
این هفت گزارش تلاش یا عدم تلاش مقامات محلی فردی را برای فراهم کردن محل اقامت برای مسافران و انجام وظایف قانونی خود برای ارتقای برابری به عنوان خدمات عمومی بررسی می کند.
در سال 2022، IHREC به هفت شورا دستور داد تا برنامه های اقدام برابری را با هدف مقابله با بحران اسکان مسافران تهیه کنند. این بیانیه گفت که این طرح ها نشان می دهد که “چالش های مهمی برای مسافرانی که به دنبال دسترسی به خدمات اقامتی از مقامات محلی خود هستند، باقی مانده است”.
مقامات محلی – شوراهای شهرستان مایو، تیپراری، دونگال، ویکلو و دوبلین جنوبی، شورای شهر کورک و شورای شهر و شهرستان لیمریک – برای منعکس کننده گسترش شهری، روستایی و جغرافیایی انتخاب شدند.
بر اساس بخش 42 قانون IHREC 2014، نهادهای عمومی وظیفه قانونی دارند تا تبعیض را از بین ببرند، برابری را ترویج کنند و از حقوق بشر کارکنان و هرکسی که از خدمات آنها استفاده می‌کنند – معروف به وظیفه برابری بخش عمومی و حقوق بشر (PSEHRD) محافظت کنند.
IHREC دریافت که برنامه اقدام مایو حاوی “شواهد روشنی برای بررسی” PSEHRD آن نیست. این «به وضوح مسایل برابری و حقوق بشری را که مسافران تجربه می‌کنند یا ممکن است تجربه کنند… به‌خصوص [accessing] اقامت برای مسافران».
کمیسیون در طی بررسی خود دریافت که مقامات محلی در تهیه طرح خود با ذینفعان مربوطه مانند مسافران مشاوره «معنادار» انجام نداده اند، که «هیچ گونه تعامل معناداری با سایر موضوعات مطرح شده در دعوت نامه، از جمله طرح وام ندارد. کاروان ها و تامین نیازهای مسافران عشایری. عباراتی مانند “بسیار ناامید کننده”، “نگرانی” و “کمبود اطلاعات” در سراسر آن استفاده می شود.
در این بیانیه آمده است: «این طرح فاقد گام‌های مشخص و قابل اجرا برای اطمینان از رعایت تعهدات قانونی شورا تحت PSEHRD در ارائه خدمات اقامتی به مسافران است. برای اظهار نظر به شورای شرکت مایو مراجعه شده است.
در مقابل، طرح های شورای شهرستان دوبلین جنوبی و شورای شهر کورک تا حدی مورد استقبال قرار گرفته است. علیرغم نگرانی‌ها در مورد عملکرد طرح استخدام کاروان‌های جنوب دوبلین – که در شرایطی که به نظر می‌رسد نیاز فوری به کاروان‌های باکیفیت خوب وجود دارد، به عنوان “مایه تاسف” توصیف شده است – و “تحویل آهسته اقامتگاه‌های ویژه مسافران جدید”، این شورا ابتکارات خلاقانه ای که به دنبال ترویج فرهنگ مسافرتی و فراگیری است.
شورای شهر کورک، می‌گوید، “درکی روشن و کامل و تعهد” به وظایف PSEHRD خود نشان داده است.
روش‌های ناهماهنگ تطبیق و استفاده از داده‌ها و ارائه اطلاعات مالی در مورد محل اقامت مسافر نیز در حساب‌های طرح‌ها مشهود است. همچنین در مورد تهیه فضاهای انتقالی برای مسافران، پاسخ‌های متفاوتی وجود داشت.
لوسی مایکل، کمیسیونر IHREC گفت: “مشخص است که چالش های مهمی برای مسافرانی که به دنبال دسترسی به خدمات اقامتی از سوی مقامات محلی هستند، باقی مانده است”.
او گفت: «این چالش‌ها مستقیماً با عدم موفقیت گسترده مقامات محلی در ارائه مسکن مناسب فرهنگی به موقع و پاسخ مثبت به فرهنگ و نیازهای مسافران مرتبط است.»
یک گزارش جداگانه از National Travelers MABS (دفتر مشاوره پولی و بودجه) نشان می‌دهد که مشکلات مالی به طور قابل‌توجهی بالاتر از جمعیت عمومی در میان جامعه است. با عنوان ضعف مالی، مشخص شد که 40 درصد از مسافران در مقایسه با بیش از 80 درصد برای جمعیت عمومی، می توانند با شوک مالی قابل توجهی کنار بیایند، در حالی که بیش از 60 درصد از مسافران در صورت ضرر نمی توانند بیش از یک ماه بدون وام بگذرانند. منبع اصلی درآمد آنها در مقایسه با 12 درصد کل جامعه است.