در حالی که ممکن است انتظار داشته باشیم که یک رهبر حزب کارگر در طول مبارزات انتخاباتی با دیلی میل دست راستی دشمنی کند، این اتفاق برای نایجل فاراژ، رهبر Reform UK، تا حدودی شگفت‌انگیز است.
از فاراژ بازگشت به خط مقدم سیاست به دور از سکوت بود و با اظهارات خود به بی بی سی به دسی بل های جدیدی رسید که نشان می داد غرب نظرات ولادیمیر پوتین را تحریک کرده است. تهاجم به اوکراین. این اظهارات خود مورد سرزنش کیر استارمر، ریشی سوناک و تعدادی دیگر از محافظه‌کاران ارشد و همچنین نخست‌وزیر سابق قرار گرفت. بوریس جانسون.
فاراژ اکنون درگیر است یک دشمنی بی سابقه با دیلی میل صفحه اول میل روز یکشنبه این عنوان را چاپ کرد: “زلنسکی: فاراژ به “ویروس پوتین” آلوده شده است”. فاراژ تهدید کرد که اقدام قانونی خواهد کرد و میل را به “بی صداقتی” و نقض قوانین سرمقاله متهم کرد زیرا این نقل قول به طور خاص شامل نام فاراژ نمی شد و مستقیماً از زلنسکی نمی آمد. گزارش میل نقل قول کامل – “ویروس پوتینیسم، متأسفانه، مردم را آلوده می کند” – به منبعی در دفتر زلنسکی نسبت داده است.
که در یک ویدیوی ابطال پنج دقیقه ای 28 ثانیه ایفاراژ میل را به تبانی با کرملین برای “حفاظت از حزب محافظه کار در حال مرگ” متهم کرد:
[The Mail] آنها این کار را برای محافظت از دوستان خود، حزب محافظه کار در حال مرگ انجام می دهند… به نوعی صاحب اداره پست، لرد روترمر، فکر می کند این تقصیر من است. اینطور نیست، آنها خود را با پنج سال خیانت و شکستن وعده ها نابود کردند.
او حتی وضعیت خود را به یک سند جعلی بسیار بحث برانگیز تشبیه کرد که چهار روز قبل از انتخابات عمومی سال 1924 در روزنامه دیلی میل منتشر شد و اکنون گمان می رود که توسط فعالان ضد کمونیست روسی ساخته شده باشد و ادعا می کند که روابط کارگر با روسیه منجر به ایجاد یک سند می شود. انقلاب کمونیستی در بریتانیا این بخش مهمی از ترس قرمز بود و برای بی اعتبار کردن اولین دولت کارگر استفاده شد.
فاراژ گفت: «این ننگین‌ترین و ناصادقانه‌ترین اقدام سیاسی و روزنامه‌نگاری کل قرن بیستم است و اکنون 100 سال بعد دیلی میل در تلاش برای تکرار آن است. آنها در تلاشند تا جلوی نفوذ گسترده اصلاحات بریتانیا در پارلمان بریتانیا را بگیرند.
با این حال، اصلاحات علیرغم دستاوردهای خود در نظرسنجی ها تا حدودی به دست آورده است شانس کمتر به عنوان یک حزب حاکم کارگر در سال 1924. همچنین باید توجه داشت که چه از قول زلنسکی سوء استفاده شود یا اغراق شود، رد این ادعای گسترده تر مبنی بر اینکه اظهارات اولیه فاراژ در خط تثبیت شده کرملین در مورد جنگ در اوکراین قرار می گیرد، بسیار سخت تر است. .
فاراژ و میل قبلا بودند همکاران ایدئولوژیک نزدیک (طوماری متشکل از 50000 امضا زمانی به پل داکر، سردبیر سابق دیلی میل “نایجل فاراژ از روزنامه ها”). اما این دو در حال حاضر دعوا می کنند، سابرها به صدا در می آیند.
Mail on Sunday به طرز شومی گفت سرمقالهمردی که می خواهد نخست وزیر شود، دیگر نمی تواند هر چه می خواهد بگوید. از لحظه‌ای که اجازه می‌دهد این جاه‌طلبی خود را آشکار کند، با معیاری بسیار سخت‌گیرانه‌تر و اجباری‌تر از قبل مورد قضاوت قرار می‌گیرد.»
تاریخ اخیر نشان می دهد که هرکسی که جاه طلبی برای نخست وزیری داشته باشد، مطمئناً توسط گروه میل به شدت مورد قضاوت قرار می گیرد (مگر اینکه محافظه کار باشد). در سال 2015، اد میلیبند، رهبر وقت حزب کارگر، به طور مرتب در صفحات خود با عنوان “رد اد”، پسر “مردی که از بریتانیا متنفر بود”.
میلیبند بی رحمانه توسط روزنامه به عنوان کاملا بی اثر و ناکارآمد مورد انتقاد قرار گرفت خطرناک. جرمی کوربین، بلای راست، بود همچنین مورد تمسخر و مشروعیت زدایی قرار گرفت در Mail، از جمله نسخه برجسته ژوئن 2017 که 13 صفحه (از جمله صفحه اول) را به توصیف کوربین و متحدان اختصاص داد. “عذرخواهان ترور”.
فاراژ به صراحت گفته است که حاضر نیست عقب بنشیند و انتقادات را بپذیرد. او در تجمعی در 24 ژوئن، نخست وزیر سابق (و ستون نویس کنونی میل) بوریس جانسون را فراخواند. “از نظر اخلاقی منفور” و او را به “عملکرد محافظه کارانه” متهم کرد.
آیا می خواهید پوشش انتخاباتی بیشتری از کارشناسان دانشگاهی گفتگو داشته باشید؟ در هفته‌های آینده، تحلیلی آگاهانه از توسعه کمپین و بررسی واقعیت‌هایی که در حال انجام است به شما ارائه خواهیم کرد.
برای جدید، هفتگی ما ثبت نام کنید رای انتخاباتهر جمعه در طول کمپین و بعد از آن تحویل داده می شود.
همه اخبار خبر خوبی است
این یک تحول قابل توجه در رابطه بین فاراژ و روزنامه های میل است. اما این بخشی از روایت پارلمان فاراژ است پویش.
تمام خشم آخرین نسخه از درگیری بسیار ترامپگونه فاراژ با قدرت است. فاراژ – که خودش مجری کانال “بیگانه” GB News است – وجهه سیاسی خود را به عنوان یک شهروند عادی و محاصره شده شکل داده است. قربانی بانک ها و سایر موسسات ممتاز
چه کسی بهتر نماینده توده های نادیده گرفته شده و استثمار شده است؟ به‌عنوان یک غول از میراث بریتانیا، رسانه‌های مستقر، بنابراین میل دشمن افرادی است که فاراژ ادعا می‌کند نماینده آنهاست.
فاراژ همچنین ممکن است شرط بندی کند که قدرت مطبوعات در عصر دیجیتال رو به کاهش است. مطمئناً درست است، همانطور که به طور گسترده گزارش شده است، که نفوذ مطبوعات دست راستی آن چیزی نیست که در این مورد بود. قبل از TikTok.
شاید هرگز آنقدر قدرتمند نبود که خورشید در آن زمان می‌خواست ادعا کند انتخابات سال 92. اما باز هم همین طور است که مطبوعات تعریف می کنند دستور کار پخش خبر.
این نیست که رسانه ها به ما می گویند چه فکر کنیم، بلکه به ما می گویند در مورد چه فکر کنیم. و برای فاراژ که حرفه سیاسی اش در توجه رشد می کند (اگر محبوبیت نباشد) همانطور که به او فکر می کنیم، او برنده می شود.
بیشتر بخوانید:
چرا مارک های رسانه های قدیمی هنوز در “انتخاب های رسانه های اجتماعی” بریتانیا اهمیت دارند؟