مردی که بدون اجازه قاضی از اقدام قانونی علیه شریک قبلی خود منع شد – ایریش تایمز

دادگاه تجدیدنظر با صدور حکمی، مردی را از شکایت یا شکایت از شریک سابق خود بدون اجازه قبلی از قاضی دادگاه منع کرد.

آقای قاضی Séamus Woulfe در حکم دادگاه گفت که دادن حق نامحدود به مرد برای ادامه دادخواهی علیه مادر فرزندش نسبت به او “ناعادلانه و ظالمانه” و اتلاف وقت و منابع دادگاه است.

قاضی گفت که “الگوی مستمری از رفتار ناشایست” از سوی این مرد، از جمله “نقض مداوم” دستور دسترسی برای پسرشان و درخواست‌های مداوم او از دادگاه وجود دارد.

این زن ادعا می کند که در طول 12 سال گذشته مجبور شده است بیش از 100 بار برای درخواست های حقوق خانواده در دادگاه های شهرستان و منطقه شرکت کند. او ادعا می کند که روند قانونی جاری استرس شخصی زیادی ایجاد کرده است و بیش از 300000 یورو برای خانواده هزینه داشته است.

دادگاه استیناف فوریه گذشته تا حد زیادی درخواست تجدیدنظر مرد را که به دنبال لغو تصمیم دادگاه عالی برای لغو مجوز برای پیگیری یک ادعای بازنگری قضایی ناشی از اختلاف حقوقی خانوادگی طولانی بین زوج سابق بود، رد کرد. دادگاه عالی ابتدا به پرونده او اجازه داد، اما بعداً متوجه شد که او ادعاهای نادرستی داشته است و اطلاعات مربوطه را فاش نکرده است. به همین دلیل تصمیم گرفت که پرونده خود را رد کند.

آقای قاضی وولف گفت که دادگاه استیناف تصمیم دادگاه عالی را به جز یک “شرایط جزئی” تایید کرده است. او حکم داد که اظهارات نادرست و عدم افشای آن برای اعتراض این مرد به حکم دادگاه منطقه ایزاک واندر مبنی بر منع او از پیگیری پرونده های بیشتر بدون اجازه دادگاه اهمیتی ندارد. دادگاه استیناف تصمیم گرفت که نسخه اصلی Isaac Wunder را لغو کند و درخواست جدیدی را بررسی کند.

آقای قاضی وولف گفت که این زن مدعی است که شریک سابقش به طور ناموفق از اقدامات ایمنی مختلف و دیگر احکام دادگاه درخواست تجدید نظر کرده است. او ادعا می کند که دعوای قضایی “بی پایان” باعث شده است که او “فشار مالی قابل توجهی” را تحمل کند که باعث استرس و اضطراب شدید او و فرزندشان می شود.

او ادعا کرد که صرف بیش از 300000 یورو برای هزینه های دادگاه بر توانایی خانواده برای استراحت یا خرج کردن پول به طور کلی تأثیر گذاشته است.

این مرد استدلال کرد که توصیف این پرونده به عنوان اقامه دعوای بیش از حد علیه این زن “علاقه اشتباه و بی اساس” است. او استدلال کرد که هر دو طرف از حق خود برای دسترسی به دادگاه استفاده کرده اند.

او گفت که این روند را نمی توان توهین آمیز توصیف کرد. او افزود که او فقط درخواست می کرد یا در برابر درخواست های زن برای حفظ حقوق خود به عنوان پدر و حفظ حق دسترسی پسرش مقاومت می کرد.

آقای قاضی وولف گفت که اگرچه درخواست های این مرد ممکن است تا حدی با هدف مناسب دسترسی یا دسترسی بیشتر به پسرش انجام شده باشد، به نظر می رسد که هدف او آزار و اذیت و سرکوب شریک سابقش نیز بوده است.

قاضی گفت که مناسب است به ایزاک واندر دستوری داده شود که “منع مطلق” در دعوی قضایی نیست، بلکه “بیشتر یک ابزار کنترلی” است که به وسیله آن هر گونه دعوای واقعی احتمالی علیه زن پس از اینکه مرد نشان دهد که او مشکل دارد حل و فصل شود. شایستگی.

قاضی گفت که مرد در درخواست تجدیدنظر “تقریباً کاملا ناموفق” بوده است، بنابراین زن باید 95 درصد از هزینه های قانونی خود را در شکایت علیه مرد جبران کند.

خانم قاضی Úna Ní Raifeartaigh و خانم Justice Ann Power از آقای Justice Woulfe در تصمیم خود حمایت کردند.