گزارشی از سوی دولت در مورد کفایت و انجام تحقیقات در مورد مرگ شین توهی در کلارا، شهرستان آفلی در 22 سال پیش، برخی از شکایات خانواده را تأیید کرد، اما از رفتار پدر شین، ایمون نیز انتقاد کرد.
این تحقیقات ویژه که در سال 2017 توسط وزیر دادگستری وقت، فرانسیس فیتزجرالد، بر اساس بخش 42 قانون گاردا سیوچانا 2005 تأسیس شد، ابتدا توسط قاضی بازنشسته دونا مکدوناف هدایت شد و سپس توسط قاضی بازنشسته، مایکل کوگلان، اداره شد.
این در پاسخ به انتقادات مداوم خانواده توهی از مدیریت آن گاردا سیوچانا در جستجوی جوان 23 ساله ای که در ساعات اولیه 2 فوریه 2002 پس از یک شب غرق شد، ایجاد شد. جسد او هفت روز بعد در رودخانه بروسنا پیدا شد.
این خانواده همچنین عمیقاً از تحقیقات و تحقیقاتی که پس از آن انجام شد انتقاد کردند. آنها معتقد بودند که شین قبل از مرگش مورد حمله قرار گرفته بود. برخی از گارداهای محلی اعتقاد داشتند که او با خودکشی جان خود را از دست داده است.
[ State investigation follows long struggle by Shane Tuohey’s family ]
این گزارش که سال گذشته به وزیر دادگستری فرستاده شد اما تنها روز جمعه منتشر شد، پس از بازجویی از 50 شاهد، از جمله 28 شاهد که در زمان مرگ توهی گاردائی بودند، تکمیل شد. پدر توهی، ایمون، نیز در میان مصاحبه شدگان بود که بیش از یک روز و نیم به او شهادت داد.
قاضی کوگلان دریافت که از 33 شکایت یا مشاهدات، 9 مورد شایستگی دارند. مورد دوم شامل شکایاتی در مورد رفتار گاردای در طول جستجوی اولیه، حفظ صحنه پس از پیدا شدن جسد شین، اظهارنظرهای ارائه شده توسط تعدادی از گاردای ها و تهیه لیست شاهدان برای تحقیق توسط An Garda Síochána بود.
با این حال، او متوجه شد که اکثر شکایات ارائه شده «مطمئن اندکی و در برخی موارد است [were] بدون هیچ مبنایی».
او همچنین عمیقاً از برخی از اقدامات خانواده انتقاد کرد، به ویژه اقدامات پدر شین، ایمون، که به گفته او در عمل تحقیقاتی موازی با آنچه پلیس در مورد مرگ پسرش انجام میداد انجام داد. قاضی گفت که این “معارض” است زیرا شاهدان را از خود دور کرده و شواهد غیر قابل اعتمادی ارائه می دهد.
به طور کلی، قاضی کوگلان دریافت که تحقیقات گاردا “کامل” بوده است و زمانی که تحقیقات بعدی مورد توجه قرار گرفت، تحقیقاتی که میتوان آن را “ماهیت بسیار حرفهای و جامع” توصیف کرد تا سال 2006 تکمیل شده بود.
گفته می شود دوره بلافاصله پس از ناپدید شدن شین شامل یک سری اشتباهات قضاوتی توسط گاردای بوده است.
با این حال، او انجام جستجوی اولیه را “تصادفی” توصیف کرد و گفت که برخی از اظهارات افسران فردی در رابطه با مرگ شین “غیرحرفه ای و بی دلیل” بود.
وی از پلیس برای شرکت در جستوجوی اولیه که خلاف دستورالعملهای خودشان بود و میزان مشارکت آنها در تحقیقات رسمی انتقاد کرد و گفت که به دلیل عزاداری از آنها دلجویی میکنند.
گفته می شود دوره بلافاصله پس از ناپدید شدن شین شامل یک سری اشتباهات قضاوتی توسط گاردای بوده است.
او گفت که رفتار خانواده “به شدت نامناسب” بود و تحقیقات موازی که توسط پدر شین ایمون انجام شد “مفید نبود و برای منحرف کردن بیشتر تمرکز و بی ثبات کردن” کار پلیس بود.
او انتقاد خانواده را نسبت به پس از مرگ توسط پروفسور جان هاربیسون، آسیب شناس ایالتی آن زمان، که رفتارش برای گزارش توسط یک آسیب شناس سابق ایالتی دیگر، دکتر ماری کسیدی، بررسی شد، رد کرد.
او پذیرفت که خانواده نگرانیهای مشروعی در مورد جمعآوری و ذخیرهسازی مدارک دوربینهای مداربسته مطرح کردهاند، اما گفت که بررسی فیلمها در نهایت آن را «بدون قیمت» نشان داد.
قاضی کوگلان به این نتیجه رسید که «شکست آن گاردا سیوچانا در اثبات جرم و حتی شناسایی مجرم، به هیچ وجه کفایت تحقیقات طولانی و پیچیده ای را که پس از مرگ شین توهی انجام شد محکوم نمی کند».
خانوادهای که خواستار انتشار این گزارش بودند، از آنچه به عنوان محرومیت از روند و عدم وجود وکالت قانونی میدانستند، انتقاد کردند. آنها بارها خواستار تحقیقات جدید شده اند و گفته اند شواهد جدیدی وجود دارد.