نوجوانان جوان نتایج “طوفان کامل” را در زمان طولانی آنلاین تجربه می کنند، اثرات طولانی مدت یک بیماری همه گیر کووید یک روان درمانگر برجسته کودک و نوجوان هشدار داده است که “ظهور فردگرایی”.
دکتر کولمن ناکتر، رواندرمانگر در بیمارستان دانشگاه سنت پاتریک، دوبلین، در مورد این یافتهها اظهار داشت که نوجوانان 13 ساله امروزی تقریباً دو برابر بیشتر از همتایان خود در یک دهه قبل، علائم افسردگی را تجربه میکنند، به ویژه دختران در معرض خطر.
استخراج داده های طولی نظرسنجی بزرگ شدن در ایرلند (GUI). در این گزارش، یافتههای کودکان 13 ساله متولد 2008 با یافتههای یک گروه متولد 1998 مقایسه شده است.
دکتر نوکتور گفت که او و همکارانش از ارجاعات برای حمایت و درمان برای کودکانی که پریشانی روانی و عاطفی را تجربه میکنند، “غرق” شدهاند. او گفت که یک مسیر صعودی از حدود سال 2010 آغاز شد – تقریباً در همان زمان که استفاده از تلفن های هوشمند مارپیچی شد – و پس از همه گیری شتاب گرفت.
بهویژه نوجوانان 13 و 14 ساله امروزی، بهعنوان کودکانی که در زمانهای بازی سازمانیافته معاشرت میکردند، از قرنطینههای همهگیر عبور کردهاند، اما به سنی رسیدهاند که باید زندگی اجتماعی خود را سازماندهی کنند، اما مهارتهای لازم برای این کار را ندارند.
[ Growing Up in Ireland: Young teenagers less likely to smoke or drink than counterparts a decade ago ]
او گفت همچنین، پس از اینکه مجبور شدند برای یادگیری و معاشرت به صورت آنلاین جذب شوند، بسیاری هنوز زمان زیادی را در آنجا سپری می کردند، او گفت نه تنها در معرض “محتوای بسیار قدیمی تر مانند فلسطین و در بحران آب و هوانسبت به یک دهه قبل از آن، بلکه به «سطوح عظیمی از خودآزمایی» و «مقایسه» نیز رسیده است.
فکر نمیکنم آنها به اندازه کافی از تجربه اجتماعی و عاطفی ناشی از معاشرت با همسالان خود برای مقابله با بسیاری از تجربیات و محتوایی که آنلاین مصرف میکنند، دریافت کنند.»
وی خاطرنشان کرد که “ظهور فردگرایی” به موازات آن اتفاق می افتد. او با ذکر «سلفی های مداوم» به عنوان یک علامت، «از دست دادن قبیله» را در زندگی این گروه سنی توصیف می کند.
او ادامه داد: این موضوع به نوجوانان محدود نمی شود – “پردیس های کالج مرده اند و ما افراد 40 و 50 ساله داریم که در مورد اینکه چقدر تنها هستند صحبت می کنند”، اما نوجوانان جوان به طور غیرعادی در برابر بی مهارت بودن در نحوه برخورد با آنها آسیب پذیر بودند. آی تی.
«کاش میتوانستم بگویم راهحلی وجود دارد، اما در بسیاری از موارد والدین خود تنها و افسرده هستند زیرا سعی میکنند صدای خوشبینی برای فرزندانشان باشند. کاری که ما باید انجام دهیم این است که مکان ها و حمایت هایی را برای نوجوانان جوان برای اجتماعی شدن و ایجاد این مهارت ها فراهم کنیم.