چگونه کشورها در رویکرد خود به NHS متفاوت هستند

در بریتانیا، NHS همیشه یکی از موضوعات مورد بحث در مبارزات انتخاباتی است و در نظرسنجی های اولویت رای دهندگان در رتبه بالایی قرار دارد. بهداشت و NHS همچنین بر بحث‌های سیاسی در پارلمان گذشته مسلط بودند، با همه‌گیری کووید و بحران‌های بعدی در مراقبت‌های اولیه، مراقبت‌های بیمارستانی انتخابی و اورژانسی که بر امواج رادیویی غالب بود. احزاب در مانیفست های خود در این انتخابات چه پیشنهادی دارند و چگونه روی هم می گذارند؟

محافظه کاران این طرح ها عمدتاً ادامه سیاست های فعلی، از جمله تعهد مستمر به برنامه ساخت بیمارستان جدید و طرح نیروی کار دراز مدت است.

طرح بلندمدت نیروی کار زمانی که برای اولین بار اعلام شد مورد استقبال گسترده قرار گرفت. هر چه تعهدات مالی مرتبط در مانیفست محافظه‌کاران به آن پرداخته نشده است. تمرکز بر اجرای سیاست های موجود مزایایی دارد زیرا NHS دارای سابقه سازماندهی مجدد سیاسی و تغییرات عمده در سیاست است.

با این حال، محافظه کاران نیز وعده ای در مورد افزایش هزینه های واقعی نمی دهند، که نشان دهنده نرخ کندتر رشد بودجه در سال های آینده است.

از لحاظ تاریخی، دولت عموماً در برابر فشارهای کوتاه مدت سازمان‌ها و تراست‌های NHS تسلیم شده است معمولا “مکمل” هستند با افزایش بیشتر از سال به سال. در سال 2019، برنامه بلند مدت NHS موارد بیشتری را ارائه کرد امنیت مالی با افزایش مخارج بزرگ برای پنج سال آینده. متأسفانه در این انتخابات هیچ چیز از طرف احزاب اصلی وعده داده نشده است.

محافظه کاران یک پیشنهاد کاملاً بی ارزش دارند: برای صرفه جویی در هزینه، اداره NHS را قطع کنید. شواهد نشان می دهد در غیر این صورت، NHS در مقایسه با سایر کشورهای مشابه، دارای حکومت بسیار کمی است.

کاهش مدیریت برای هدایت منابع مالی به خط مقدم اغلب به عنوان یک امر دیده می شود “افسانه” خط مشی NHS. با تعداد مدیران کمتر، مراقبت کمتر سازماندهی شده است و پزشکان و پرستاران باید کارهای مدیریتی بیشتری را خودشان انجام دهند و زمان خود را برای فعالیت های مرتبط با بیمار کاهش دهند.

از کار یک پیشنهاد قابل توجه این است که بودجه افزایش 40000 جلسه در هفته را با پرداخت حقوق کارکنان برای اضافه کاری در عصرها و آخر هفته ها تامین کند. این با بازگرداندن هدف زمان انتظار 18 هفته ای همراه است.

به نظر می رسد که این سیاست عمدتاً با هدف قرارهای سرپایی است و این از نظر سیاسی هوشمندانه است. برخی از طولانی ترین انتظار برای معاینات سرپایی هستند. و مطمئناً در کوتاه مدت، افزایش نوبت‌های سرپایی بسیار ارزان‌تر از نرخ جراحی بزرگ است.

افزایش 40000 در هفته تقریباً 2 میلیون در سال است. این خیلی زیاد به نظر می رسد، اما سال گذشته 145 میلیون نوبت سرپایی در NHS انگلیس وجود داشت، بنابراین حزب کارگر افزایش کمتر از 2٪ را پیشنهاد می کند. به سختی تغییر دهنده بازی. در واقع، افزایش انتصاب ها از 2021-22 به 2022-23 بود. تقریباً برابر با آن مقدار است.

سایر اعلامیه های کارگر حداقل با نیازهای NHS مطابقت دارد. آنها وعده افزایش زیادی در اسکنرها و تجهیزات تشخیصی را می دهند. این منطقه ای است که در آن بریتانیا از کشورهای مشابه بسیار عقب استو بنابراین یک شکل هدفمند از سرمایه گذاری سرمایه است.

آنها همچنین وعده تمرکز اولیه بر استخدام بیشتر کارکنان بهداشت روان را می دهند. سلامت روان حوزه ای است که تقاضا برای خدمات به سرعت در حال رشد است.

این لیبرال دموکرات ها برخی از پیشنهادات نوآورانه، از جمله اصلاح سیستم بررسی حقوق و دستمزد برای NHS به منظور مستقل تر کردن آن از دولت. آنها همچنین وعده افزایش زیادی در نیروی کار GP را می دهند. و مانند کارگر، آنها قول می دهند که مراقبت های دندانی اورژانسی NHS را تعمیر کنند.

مقاله هزینه آنها نیز کاملاً جامع است و برخی تغییرات مالیاتی را برای تأمین بودجه NHS و پیشنهادات مراقبتی پیشنهاد می کند. با این حال، پیشنهادات آنها فقط کمی جاه طلبانه تر از حزب کارگر یا محافظه کار است.

به طور کلی، اعلامیه های احزاب اصلی فاقد جاه طلبی برای NHS هستند. اگرچه ممکن است خوب باشد که از اصلاحات عمده اجتناب شود (همانطور که در سال‌های 2000 و 2012 مشاهده شد)، مانیفست‌ها سیاست‌هایی را برای رسیدگی به چالش‌های فعلی NHS در مراقبت‌های اولیه، ثانویه و اورژانس پیشنهاد نمی‌کنند.

در مقایسه با اعلامیه های 2019

یکی از راه های ارزیابی مانیفست های سال 2024 مقایسه با انتخابات گذشته است در سال 2019.

در سال 2019، محافظه‌کاران از سیاست «40 بیمارستان جدید»، 6000 پزشک عمومی جدید و 50 میلیون قرار ملاقات پزشک بیشتر در سال رونمایی کردند.

حزب کارگر پیشنهادهای اساسی برای لغو اصلاحات 2012 و کاهش مشارکت بخش خصوصی در NHS و همچنین گسترش نیروی کار GP با افزایش مکان های آموزشی داشت. هر دو حزب وعده‌های صریح برای افزایش واقعی بودجه داشتند، با وعده افزایش ۲۶ میلیارد پوندی توسط حزب کارگر و ۲۰.۵ میلیارد پوند توسط محافظه‌کاران.

البته این سیاست‌ها – به‌ویژه سیاست‌های محافظه‌کارانی که در انتخابات پیروز شدند – به شدت مورد انتقاد قرار گرفت. تا زمانی که بودجه واقعی افزایش یابد مطابق با وعده هادولت برای دستیابی به آن تلاش می کند تعداد پزشکان شخصی و برنامه های جدید بیمارستانی

با این حال، ماهیت بحث و وعده های داده شده در انتخابات 2019 حداقل توجه را به این موضوعات مهم معطوف کرده است. بدون تعهدات، پیشرفت در بهبود موجودی سرمایه و گسترش مراقبت های اولیه ممکن است حتی کندتر بوده باشد.

مانیفست های 2024 بر طیف محدودی از مسائل، از جمله لیست های انتظار و سلامت روان تمرکز دارند. سایر عناصر کلیدی NHS، مانند سیستم مراقبت اضطراری در حال مبارزه، در تعهدات طرفین وجود ندارد.

اگرچه بدترین دوره برای تاخیر در تحویل آمبولانس در سال های 2022 و 2023 پشت سر گذاشته شده است، سیستم آمبولانس هنوز در تقلا برای کنار آمدنو “مراقبت از راهرو” به هنجار تبدیل می شود.

محدودیت‌هایی برای نحوه تعامل بحث سیاسی با خط‌مشی NHS وجود دارد. برقراری ارتباط با عوامل محرک پشت چالش های NHS، مانند چگونگی پیشرفت های تکنولوژیکی، دشوار است افزایش تقاضا را تحریک کندیا اینکه چگونه پرسنل پزشکی تحت تاثیر قرار می گیرند مهاجرت همچنین مهاجرت.

بیانیه‌های سیاسی این موضوعات را پنهان می‌کنند تا وعده‌های ساده‌ای را بدهند که مردم بتوانند آن را درک کنند، مانند ۶۰۰۰ پزشک عمومی بیشتر، ۴۰۰۰۰ قرار ملاقات بیشتر یا ۴۰ بیمارستان جدید. اما فقدان جاه طلبی در مانیفست های 2024 به ویژه نگران کننده است. سخت خواهد بود که طرف برنده را مسئول عملکرد NHS بدانیم در حالی که وعده های کمی داده شده است.