به حدود 75 پناهجوی اوکراینی دو هفته اخطار داده شده است که از محل اقامت خود در خانه فینیکس در شانون منتقل شده و به لیزدونوارنا در کو کلر فرستاده خواهند شد.
افراد آسیب دیده گفتند که این حرکت باعث می شود مردم شغل خود را در شانون از دست بدهند، در حالی که کودکانی که از حملات روسیه به زادگاه خود آسیب دیده اند، این حرکت را ناراحت کننده و ناراحت کننده می دانند.
ماریانا واشچنیوک ناظر سایت در خانه فینیکس و همچنین ساکن است.
ما بچههای مبتلا به PTSD داریم، آنها به درمان در شانون رفتهاند، همه آنها اینجا زندگی و کار میکنند، بچهها به این مکان عادت کردهاند، اما اکنون این نامه را دریافت میکنیم تا به لیزدونوارنا برویم. آنها به ما می گویند که در مدارس جایی برای بچه ها وجود ندارد.
او افزود: “همه شغل خود را از دست خواهند داد، کودکان مکان خود را در مدرسه و دوستان خود را از دست خواهند داد، این یک استرس جدید برای همه ما خواهد بود.”
خانم واشچنیک گفت که آنها نتوانسته اند اطلاعات زیادی در مورد محل اقامت در Lisdoonvarna به دست آورند.
ما نمی دانیم در چه اتاق هایی زندگی خواهیم کرد. افرادی که آنجا هستند به ما گفتند که ما در اتاق مشترک خواهیم بود. برخی از مادران دارای فرزند هستند و به ما گفته شد که آنها باید با افراد دیگر به اشتراک بگذارند.
تاتیانا جلیل در خانه فینیکس زندگی می کند. او اهل منطقه خارکف است که نزدیک به مرز روسیه است و در هفتههای اخیر مرکز حملات مجدد مهاجمان بوده است. پسرش دانشجوی سال سوم در St Patrick's Comprehensive است و او میگوید که از اینکه مجبور است دوباره نقل مکان کند ناراحت است.
این سومین باری است که ما نقل مکان می کنیم، سه ماه قبل از آمدن به اینجا در لیمریک بودیم. او به جامع سنت پاتریک رفت [a Shannon secondary school]او آنجا خوشحال بود، اما حالا باید برویم. من از کلمات غافل هستم، او فقط بسیار ناراحت است.»
میشا بوهادیتسیا، نوجوانی که اکنون در کلیسای سنت پاتریک شرکت می کند، ماریوپول را از ابتدای تهاجم به یاد می آورد.
زمان بسیار سختی بود، ویرانی، ترسناک بود.»
آمدن به شانون آسان نبود، زیرا او مرتباً صدای هواپیماهایی را که در فرودگاه شانون فرود میآمد میشنید و خاطرات سختی از حملات روسیه را زنده میکرد.
با این حال، او و خانواده اش ساکن شدند و او ناامید است که آنها باید دوباره بروند.
“خوب نیست. ما اینجا دوستان داریم، اینجا انگلیسی خواندیم، حالا باید به این روستا برویم. نمی دانم چه بلایی سر مدرسه می آید.”
کوین تومی مدیر مدرسه ملی سنت جان در شانون است که از زمان تهاجم روسیه، تعداد زیادی از کودکان اوکراینی را پذیرفته است. او از تصمیم انتقال آنها به نورث کلر، دور از منطقه ای که در آن روابط برقرار کرده بودند، انتقاد کرد.
“بچه ها دوباره دارند می بازند. صرف نظر از موضع سیاسی شما، این اساساً اشتباه است.
رودریک اوگرمن، وزیر ادغام در بیانیه ای به کلر تی دی کاتال کرو، از این اقدام دفاع کرد و گفت که قرارداد با فونیکس هاوس در شانون “به دلیل نگرانی های مطرح شده پس از بازدید از سایت” توسط تیم انطباق اوکراینی همراه با QTS فسخ شده است. یک شرکت بازرسی مستقل که توسط وزارت و اداره حفاظت اجتماعی استخدام شده است.
وی گفت: «این وزارتخانه در حال تجمیع سبد اقامتی ذینفع حفاظت موقت (BOTP) با تمرکز بر فسخ قرارداد با ارائه دهندگان ناسازگار است و در این زمینه است که تصمیم به فسخ این ملک گرفته شد.
تمام تلاشها انجام شده است تا BOTP تا حد امکان محلی باشد، اما به دلیل تعداد قابل توجهی جابجایی، تعداد کمی جای خالی در این منطقه وجود دارد. BOTP ها آزادند تا ترتیبات اقامت خود را انجام دهند یا با صلیب سرخ یا مقامات محلی تماس بگیرند تا از املاک مسکونی تعهد شده یا ارائه شده استفاده کنند.