دعوای حقوقی یک خانواده بر سر مرگ پدرشان در سال 2010 با عذرخواهی بی قید و شرط از بیمارستان دانشگاه لیمریک (UHL) در دادگاه عالی به پایان رسید.
عذرخواهی از خانواده مایکل دیلی پدر در دادگاه با حضور 16 نفر از اعضای خانواده وی خوانده شد. دادگاه رسیدگی به ادعای خانواده در مورد مرگ این مرد 64 ساله را صادر کرد.
آقای دیلی پدر، پدر شش فرزند، در سال 2010 پس از آنچه پسرش مایک دیلی جونیور بعدها به عنوان “رنج وحشتناک” پس از جراحی روده در سال 2007 توصیف کرد، درگذشت.
پس از عمل، او همچنان از خونریزی و درد بعد از عمل رنج می برد و بین سال 2008 چندین بار در بیمارستان بستری شد و ویزیت شد تا اینکه در مارس 2010 وضعیتش بدتر شد و شواهدی از سپسیس داشت. او در 6 آوریل 2010 به آسایشگاه منتقل شد و روز بعد درگذشت.
وکیل دادگستری Doireann O'Mahony، به نمایندگی از خانواده، به دادگاه گفت که آقای دالی Snr “مصائب وحشتناکی” را پشت سر گذاشته است و تا زمان مرگش در سال های 2008 و 2009 از UHL پذیرش و آزاد شده است.
او گفت که خانواده 14 سال گذشته را “خستگی ناپذیر و بی امان” برای عدالت برای مرگ پدرشان سپری کرده اند.
وکیل دادگستری گفت که بازجویی حکمی را به دلایل طبیعی صادر کرد، پس از آن مایکل دالی جونیور و خانواده خود به مبارزه پرداختند و سوابق پزشکی آقای دالی پدر را بررسی کردند.
او گفت که بازجویی دوم تایید شده و شواهد جدیدی ارائه شده است که نشان میدهد آقای دالی سنر عفونت داشته و سپسیس داشته است. محکومیت جدید قصور پزشکی ثبت شد.
او گفت که HSE نقض وظیفه خود را در رابطه با مراقبت هایی که آقای دالی Snr در UHL دریافت کرد اعتراف کرد و پس از میانجیگری به توافقی محرمانه رسید.
بیمارستان، در نامهای از گروه بیمارستانهای UL که به دادگاه قرائت شد، مسئولیت را پذیرفت و از مری، بیوه آقای دالی و خانواده دالی بهخاطر درد، استرس و ناراحتی ناشی از آن «بیقید و شرط» عذرخواهی کرد.
وی افزود: متأسفانه بررسیها نشان داده است که جنبههای مراقبتی که آقای دالی از آنها دریافت میکند کمتر از استانداردهایی است که میتوان انتظار داشت.
وی همچنین درگذشت آقای دالی را صمیمانه تسلیت گفت.
در دادگاه، لیلا دالی، نوه 14 ساله آقای دالی، بیانیه ای را از طرف خانواده خواند که در آن گفته شده بود او “مردی سختکوش است که همیشه از همسر و فرزندانش مراقبت می کند”.
او در کودکی همیشه در کنار همه ما بود و بعدها در بزرگسالی دوست داشت با همه نوههایش وقت بگذراند و همیشه با آنها بخندد.
آنها از طریق خاطرات و داستان های خود گفتند که او همیشه “به خاطر مرد بزرگی که بود” در یادها خواهد ماند.
در خارج از چهار دادگاه، مایکل دیلی جونیور گفت که خانواده «بالاخره متوجه شدند که مرگ پدر ما به دلایل طبیعی نبوده است.
اگر در آن زمان حقیقت به ما گفته می شد، مجبور نبودیم این مبارزه طولانی را تحمل کنیم که در نهایت منجر به دومین تحقیق تاریخی در مورد مرگ پدرمان شد.»
وی افزود: امروز با پذیرش مسئولیت و عذرخواهی عمومی، بالاخره میتوانیم این فصل وحشتناک را در عدالتخواهی پدرمان ببندیم. پرونده ما علیه HSE بسته شده است.
او همچنین گفت که ضروری است آنچه برای پدرشان اتفاق افتاده دیگر برای شخص دیگری تکرار نشود و امیدوار است که تحقیقات غیر اجباری این موضوع را تضمین کند.
در دادرسی دادگاه عالی علیه HSE، ادعا شد که با آقای دالی رفتار مناسبی صورت نگرفت و ماهیت و میزان علائم شکایت آقای دالی مورد توجه قرار نگرفت.
آقای دالی در مارس 2007 به سرطان رکتوم مبتلا شد و یک تومور سرطانی از روده او خارج شد. او متعاقباً دچار نشتی شد که خطری مرتبط با این نوع روش است.
در بازجویی دوم توسط پزشک قانونی متذکر شد که آقای دالی در طول دوره 2008-2009-2010 ملاقاتها و پذیرشهای متعددی داشته و متعاقباً از UHL ترخیص شده است.