بر اساس آخرین گزارش سالانه ایرلند، هیچ بهبود کلی در کیفیت آب در رودخانهها، دریاچهها، مصب یا آبهای زیرزمینی ایرلند مشاهده نشده است. سازمان حفاظت محیط زیست (EPA).
کیفیت آب 2023 EPA: گزارش شاخص هایی که چهارشنبه منتشر شد نشان داد که بزرگترین مشکلی که بر کیفیت آب تأثیر می گذارد، آلودگی مواد مغذی از فاضلاب کشاورزی و فاضلاب شهری است.
تودههای آبی در وضعیت نامناسب شامل بخشهایی از رودخانه لاون در کری است. بخش هایی از رودخانه آنا در کلر. جریان آهاواراگا در لیمریک؛ و رودخانه Nenach در Tipperary.
این گزارش بهبودهایی را در حوضه های آبریز رودخانه ها از جمله Liffey، Slaney، Moy و Erne شناسایی کرد. اما پیشرفتهایی در حوضههای حوضه نور، سویر، بارو، شانون، لی، لاون، فیله و لوف سوئیلی وجود داشت.
اکثر دریاچه هایی که موفق به دستیابی به کیفیت بیولوژیکی خوب نمی شوند در حوضه های آبریز ارنه و شانون هستند. این گزارش نشان می دهد که دریاچه های با کیفیت بالا بیشتر در غرب و جنوب غربی واقع شده اند.
20 از 117 مصب و آب های ساحلی ارزیابی شده در وضعیت نامناسبی قرار دارند. آنها عمدتا در امتداد سواحل شرقی، جنوب شرقی و جنوبی قرار دارند.
EPA گفت که نتایج “ناامیدکننده” هستند و خواستار “سرعت بخشیدن به سرعت آن شدند.” آب ایرلند بهبود زیرساخت های فاضلاب را فراهم می کند.
در این بیانیه همچنین آمده است: «لازم است برنامه مدیریت حوضه رودخانه بعدی که بیش از دو سال تاخیر دارد، بدون تأخیر بیشتر منتشر شود».
EPA گفت نتایج نشان میدهد که این کشور در دستیابی به اهداف دستورالعمل چارچوب آب اتحادیه اروپا که باید تا سال 2027 محقق شود، پیشرفت کافی نداشته است.
دکتر ایمار کوتر، مدیر خدمات ارزیابی و شواهد EPA، در اظهار نظر درباره این گزارش گفت: «اقدامات برای رسیدگی به کیفیت آب در مقیاس یا سرعت مورد نیاز اجرا نمیشوند».
او گفت که “ضروری است که رعایت کامل مقررات عملکرد خوب کشاورزی وجود داشته باشد و اقدامات برای کاهش تلفات مواد مغذی از کشاورزی در جایی که مورد نیاز است، هدف گذاری شود.”
او گفت: “ما همچنین باید شاهد شتابی در سرعتی باشیم که Uisce Éireann بهبودهایی را در زیرساخت های فاضلاب ارائه می دهد.”
آلودگی نیتروژن همچنان یک مشکل جدی در بخشهای شرقی، جنوب شرقی و جنوبی کشور است، جایی که 42 درصد رودخانهها، 17 درصد آبهای مصب و سواحل و 20 درصد آبهای زیرزمینی دارای سطوح نیتروژن هستند که سازمان حفاظت محیط زیست آن را رضایتبخش توصیف میکند.
افزایش سطح نیتروژن عمدتاً به دلیل فعالیت های کشاورزی فشرده است.
این گزارش هیچ تغییر قابل توجهی در سطوح فسفات که با فاضلاب تصفیه نشده و رواناب خاکهای با زهکشی ضعیف مرتبط است، در سالهای اخیر نشان نداد. حدود 27 درصد از سایت های رودخانه و 35 درصد از دریاچه ها، به ویژه در شمال و شمال شرق، سطح فسفر بالایی دارند.
[ Ella McSweeney: We have a golden opportunity to help get our rivers back – we should take it ]
مری گوری، مدیر برنامه EPA، گفت: «اقدامات بیشتری برای دستیابی به اهداف قانونی الزام آور کیفیت آب مورد نیاز است. ضروری است که برنامه بعدی مدیریت حوضه رودخانه بدون تاخیر بیشتر منتشر شود.
وی گفت: «در رابطه با این موضوع، نیاز به بهبود قابل توجهی در ردیابی و گزارش اقدامات برای شناسایی آنچه کار می کند و چه چیزی نیست، وجود دارد، به طوری که اقدامات می توانند در صورت لزوم برای اطمینان از بهبود کیفیت آب، تطبیق یا بهبود یابند.» .