بیش از 20 چادر که پناهجویان بیخانمان را در خود جای داده بودند، بعدازظهر جمعه در اطراف پل خیابان لیسون در کانال بزرگ دوبلین در میان سردرگمی در مورد اینکه آیا این افراد در آخر هفته به اقامتگاه دسترسی خواهند داشت یا خیر، برپا بودند.
داوطلبانی که از پناهجویانی که بدخواب میخوابند حمایت میکنند، نگران رویکرد «ناسازگار» به چنین کمپهای کوچکتری هستند که در پی چندین بازرسی برجسته شامل چندین سازمان مجری قانون از صدها مرد و چادرهایشان در هفتههای اخیر انجام شده است.
وزارت ادغام، که سرویس بین المللی اسکان حفاظت (IPAS) را اداره می کند، روز جمعه گفت: “گاردا سیوچانا ممکن است … زمانی که چادرهای متقاضیان IP در مکان های عمومی شناسایی می شوند، به IPAS مراجعه کند.” با این حال، داوطلبان گفتند که گاردای در صحنه پنج شنبه شب با شماره IPAS 24 ساعته تماس نگرفته است، زمانی که حدود 30 چادر برپا شده بود.
الیویا هدون داوطلب گفت که در موارد کمپ های کوچکتر در هفته گذشته، در جاده کلاید و پارک هربرت در بالزبریج، در میل تاون و روی اسکله ها، مردان آسیب دیده پس از مداخله گاردا به محل اقامت IPAS دسترسی داشتند.
گفته می شود که مقامات IPAS بعدازظهر جمعه از کمپ دوم بازدید کرده و جزئیات افراد را در آن زمان در آنجا گرفته اند. با این حال، چندین مرد هنگام خروج برای گرفتن غذا و دوش، حضور نداشتند. چادرهای آنها در اواخر بعد از ظهر در محل فیتزویلیام باقی ماند.
این اردوگاههای کوچک پس از آخرین پاکسازی چادرها از سواحل کانال بزرگ در Wilton Place در 30 می، زمانی که به 109 مرد پیشنهاد اقامت داده شد، به وجود آمدند. این به دنبال صدور مجوز دیگری، همچنین از سواحل گراند کانال، در 21 مه بود که به 89 مرد پیشنهاد اقامت داده شد.
پیش از این، در 9 ماه مه، به بیش از 100 مرد در چادر در کانال بزرگ پس از یک عملیات پاکسازی چادر چند آژانس، اسکان داده شد. آنها از ترخیص های قبلی تا 200 چادر در اطراف محل دفتر حفاظت بین المللی (IPO) در نزدیکی Mount Street، Lower پیروی کردند.
خانم هدن خواستار رویکردی منسجم از سوی آژانس های در تماس با پناهجویان شد. او گفت که همه آنها باید برای اسکان به IPAS ارجاع داده شوند.
او گفت که این کانال با توجه به نزدیک بودن به آب، کمبود فاضلاب و احتمال حضور جانوران موذی، مکان امنی برای چادر زدن نیست، “اما این تنها مکانی است که مردان پس از بارها جابجایی چادرهای خود را پیدا می کنند. از جاهای دیگر نزدیک».
وی افزود: بسیار ناامید کننده است که دیشب چهار نگهبان آنجا بودند و همه چادرها اشغال شده بود و برخی دو یا سه مرد در آنها بودند و نمی خواستند از خوابیدن مردان با هم ضبط کنند و اصرار داشتند که مستقیماً با IPAS ارتباط برقرار کنند. تنها.”
IPAS هیچ دفتر دولتی ندارد و تنها از طریق ایمیل با مردان ارتباط برقرار می کند. خانم هدن گفت: «این ایمیل ها اغلب بی پاسخ می مانند.
سخنگوی گاردا در پاسخ به این سوال که آیا این سیاست گاردا برای ارجاع افراد ناهموار به IPAS برای اسکان است، گفت: “سوالات در مورد اسکان متقاضیان حفاظت بین المللی باید به IPAS ارجاع شود. در راستای ماموریت ما برای ایمن نگه داشتن مردم، اعضای آن گاردا سیوچانا به طور منظم با افراد بی خانمان و افرادی که به سختی می خوابند در ارتباط هستند تا وضعیت رفاهی آنها را بررسی کنند.
دوبلین سیمون، که تیم خواب خشن را رهبری میکند، گفت: «تمرین استاندارد… تماس با IPAS هنگامی که با تختخوابهای ناهموار مواجه میشویم».
سخنگوی وزارت ادغام گفت: “در تماس منظم با مدیران بی خانمان منطقه ای دوبلین، جامعه دوبلین سایمون و دیگران است، به ویژه در مورد شناسایی افراد آسیب پذیر.
این سازمانها خط تلفن این اداره را دارند که به صورت 24 ساعته نظارت میشود و میتوانند از آن برای شناسایی افراد نامبرده استفاده کنند. اولویت با آسیب پذیرترین افراد است.
زمانی که چادرهای متقاضیان IP در مکانهای عمومی شناسایی میشوند، Garda Síochána ممکن است به IPAS نیز اشاره کند. پس از تخلیه این چادرها پس از تهیه محل اقامت، شورای شهر دوبلین مسئول برداشتن آنها است“